Sty-2016
Pierwszy raz w Ameryce Południowej – poznaj moje plany
Jadę! Kilka dni temu kupiłam bilet do Ameryki Południowej. W całkiem przystępnej cenie, bo za 300 euro. Zbieram sprzęt, chłonę hiszpańskie rozmówki i popijam sangrię, którą już za niedługo zamienię na canelazo – brandy z cukrem, wodą i cynamonem.
Co będę robić w Ameryce Południowej?
Przede wszystkim łazić po górach. Po wspaniałych trekkingach w Himalajach i Nowej Zelandii moja miłość do gór stała się bezgraniczna i niepodważalna. Dodatkowo planuję podjąć kilka wolontariatów, pouczyć angielskiego w szkole i popracować w hostelu.
Miesiąc w każdym kraju
Tak jak kiedyś pisałam nie chcę co dwa tygodnie skakać z jednego państwa do drugiego. Stwierdzam, że miesiąc to optymalny czas, by choć trochę poczuć klimat danego miejsca, poznać lokalną ludność i odkryć rzeczy nieopisane w przewodniku.
15 lutego lecę do Ekwadoru. Dlaczego Ekwador? Bo to mały kraj wciśnięty między Peru i Kolumbię, o którym mało się pisze. Co prawda o Wyspach Galapagos wiedzą chyba wszyscy, ale czy słyszeliście o wulkanie Cayambe, który jest najwyższym punktem na równiku? Swój pobyt w tym kraju zaczynam intensywnym kursem języka hiszpańskiego (4 lub 6 godzin dziennie) i będę mieszkać z lokalną rodziną. Za pokój i dwa posiłki wołają 17 dolarów, więc myślę, że jest to całkiem ok cena. Obym trafiła na dobrych ludzi :). Nieśmiało aplikuję na wolontariaty na drogich Wyspach Galapagos.
Po miesiącu powędruję drogą lądową do północnego Peru. W tym kraju także spędzę cztery tygodnie, a wisienką na torcie będzie spełnienie mojego (kolejnego z resztą) odwiecznego marzenia – trekkingu na Machu Picchu. Następnie nadejdzie czas na Boliwię, słynne laguny, stada flamingów i słone jezioro. Meksyk nadal jest w mojej głowie, więc istnieje szansa, że pojawię się i tam.
W jaki sposób będę podróżować?
Wolno i z dala od turystycznych szlaków. Wiem, że przed chwilą powiedziałam wam o zamiarze zobaczenia największej atrakcji Peru, ale chciałabym po prostu jak najczęściej oddalać się od polecanych w przewodnikach miejsc. Przecież moje najwspanialsze podróżnicze wspomnienia pochodzą z małych wiosek i domów ludzi o wielkich sercach.
Jadę sama. W tym temacie nic się nie zmieniło 🙂
Po powrocie zorganizuję obiecane pokazy zdjęć. Mam zamiar pojechać do Warszawy, Wrocławia, Poznania i Gdańska. Chcę was tam spotkać! Jeżeli znajdą się chętni w Oslo, to tam również opowiem o moich podróżach. Strasznie tęsknię za tym miastem! Pisałam o nim ostatnio na blogu goeuro.pl i uznałam, że jest to miejsce, do którego trzeba się koniecznie wybrać w nadchodzące wakacje. Przy okazji zobaczcie post złożony przez blogerów podróżniczych – 25 europejskich miast, które trzeba odwiedzić w 2016 roku.
To będzie moja pierwsza podróż do Ameryki Południowej. Jeśli możecie polecić jakieś książki o wyżej wymienionych krajach lub macie wskazówki dotyczące podróżowania po tej części świata podzielcie się nimi proszę w komentarzach. Trochę się boję, ale to uczucie zawsze towarzyszy mi przed wyprawą w nieznane.
Na koniec MUSZĘ dodać, że plany, jak to plany, lubią się zmieniać. Zwłaszcza w moim przypadku. Być może nie zrealizuję połowy pomysłów z tej listy. Być może po Ekwadorze polecę do Meksyku, a potem do USA. Być może wrócę do Australii… Kto to wie. Zawsze słucham głosu serca <3.